3434 miljoen jaar geleden evolueerde uit de eerste zoogdieren enkele aapachtige diersoorten. Dit waren de vroege voorouders van de apen en uiteindelijk ook van de mensen. De eerste stappen richting het ontstaan van de mens gebeurden ongeveer 7 à 8 miljoen jaar geleden.

Op dat moment verdwenen er in bepaalde gebieden van Afrika grote stukken oerwoud, want het klimaat werd in die periode droger. De aapachtige zoogdieren konden zich in deze droge gebieden minder goed beschermen dan in de bossen. Daarom verkoos een deel van de aapachtigen de open vlakte van de Afrikaanse savanne in plaats van de oerwouden. In deze open, droge vlaktes kwam het erop neer dat diegene die meer rechtop liep meer kans maakte op overleving.

De aanpassing aan de nieuwe leefomstandigheden, van bos naar open savanne, gebeurde stapje per stapje, over honderdduizenden jaren heen, en telkens per nakomeling een beetje meer. Een belangrijke aanpassing van de eerste mensachtigen (Australopithecus) die op de savanne leefden is dat ze meer en meer gingen rechtop lopen.

Waarom dat rechtop lopen zo interessant was toen, … daar zijn wetenschappers nog niet uit. Sommige wetenschappers denken dat het is omdat de lichaamstemperatuur beter geregeld kan worden als ze rechtop lopen en dat biedt dan weer meer overlevingskansen. Wanneer het voor veel dieren op de middag te warm was, konden onze voorouders gaan jagen.

Een andere meer voor de hand liggende verklaring die wetenschappers geven, is dat door rechtop te lopen, onze voorouders een beter overzicht hadden en boven het hoge gras konden uitkijken en op die manier gevaar beter konden waarnemen. Op die manier hadden ze meer kans om te overleven. Door rechtop te lopen, kwamen de handen ook vrij om eten te dragen en konden ze efficiënter lange afstanden afleggen. Dit zijn allemaal mogelijke verklaringen, maar wetenschappers kunnen hier nog geen zekerheid over geven.

Op basis van vondsten in Afrika en Europa probeerden archeologen de bouw van onze voorouders te achterhalen.